مدح و ولادت پیغمبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلّم
عطرِ گلِ روی تو را گل، آرزو داشت یوسف هر آنچه داشت، رویت، مو به مو داشت بر هر پـیـمـبر حـسرت دارایات مـاند یعقوب همچون دخترت را آرزو داشت تطهیر میشد هر چه با تو دست میداد در سجـدهات انگار سجاده وضو داشت تـا مـیشـدی در بـیـن مــردم آفــتــابـی خورشید، خورشیدی دگر در روبرو داشت با دوستش الحق چه خواهد کرد، محشر با دشمنش وقتی که برخوردی نکو داشت صلـی عـلی احـمـد بـر آل پـاک احـمـد آمــد مـحــمـد، تـهـنـیـت، آمـد مـحــمــد صد شکر ما چون بوذر و مقداد و سلمان آوردهایــم از مـهــربــانـیِ تــو ایــمــان از جـذبهٔ چـشـمت مگـر محـروم بوده؟ آنکس که با شق الـقـمر گـشته مسلـمان با آنکه خـاکـسـتر به رویت ریـخـت آقا آوردهایـی در خـانــۀ او روی خــنــدان از صبر تو در دین حق مات است یعقوب ای رحـمة لِـلعـالـمین ای حضرت جان فـرعـونیـان بیکـعـبه گـردیـدنـد دیـگـر بر بت کـشیدی با عـصایت خط بطلان دشمن تو را در جنگ وقتی با علی دید از زندگی کـردن دگر میشد پـشـیـمان وقـتی طـلایـهدارِ نـسـلت گـشـت زهـرا نومـید شد دیگر ز دست خلق، شیـطان صلـی عـلی احـمـد بـر آل پـاک احـمـد آمــد مـحــمـد، تـهـنـیـت، آمـد مـحــمــد |